بازار پویای اجاره مسکن، به عنوان نبض تپنده اقتصاد هر کشوری، در سالهای اخیر دستخوش تغییرات و چالشهای گوناگونی بوده است.
در ایران، این پویایی با عواملی چون وضعیت خاص اقتصادی، نرخ تورم فزاینده و نوسانات مستمر بازار، اهمیتی دوچندان یافته و همواره تعیین میزان اجارهبها را به کانون توجه مستأجران و مالکان تبدیل کرده است.
با ورق خوردن تقویم به سال ۱۴۰۴، تحولات اقتصادی و تصویب قوانین جدید، بار دیگر معادلات این بازار را تحت تأثیر قرار داده است.
از این رو، این مقاله از املاک مثلث به عوامل مؤثر بر اجارهبها در سال جاری پرداختیم و تصویری روشن از وضعیت پیش روی فعالان این عرصه را در ادامه ارائه کردیم، پس اگر شما نیز قصد اجاره ملک در سال ۱۴۰۴ را دارید در ادامه با ما همراه باشید.
در سالهای اخیر، بازار اجاره مسکن همواره تحت تأثیر امواج متلاطم اقتصاد کلان قرار داشته است.
در این میان، تورم افسارگسیخته و نوسانات پیدرپی اقتصادی، به عنوان دو عامل محوری، نقش بسزایی در تعیین سرنوشت این بازار ایفا کردهاند.
سال ۱۴۰۴ نیز از این قاعده مستثنی نبوده و افزایش بیسابقه قیمتها در بخشهای گوناگون از جمله مصالح ساختمانی، خودرو و کالاهای اساسی، بار مضاعفی بر دوش خانوارهای ایرانی نهاده و به تبع آن، هزینه تأمین سرپناه از طریق اجاره را نیز به طور چشمگیری افزایش داده است.
در چنین بستری، وضعیت خاص اقتصادی ایران و نرخ تورم فزاینده سبب شده تا میانگین اجارهبها در سطح کشور روندی صعودی به خود بگیرد.
این تغییرات به ویژه در کلانشهرها و بهطور مشخص در تهران، نمود بارزتری یافته است. برای نمونه، در برخی از مناطق پایتخت، به دلیل تقاضای بالا و عرضه محدود واحدهای مسکونی، شاهد جهش قابلتوجه نرخهای اجاره در مقایسه با سالهای پیشین بودهایم.
تعیین اجارهبها در سال ۱۴۰۴، همچون سالهای پیشین، تابعی از عوامل گوناگونی است که برخی به طور مستقیم و برخی دیگر به شکل غیرمستقیم بر میزان آن اثر میگذارند. در این میان، میتوان به فاکتورهای کلیدی زیر اشاره کرد:
اولین عامل، موقعیت جغرافیایی ملک، که همواره از تعیینکنندهترین عوامل بوده است. بدیهی است که قرارگیری ملک در مناطق مرکزی و خوشآبوهوای شهر، اجارهبهای بالاتری را در مقایسه با نواحی حاشیهای رقم میزند.
دوم، مساحت ملک، به عنوان شاخصی کمی، رابطهای مستقیم با میزان اجاره دارد؛ هرچه فضای واحد مسکونی وسیعتر باشد، بهای اجاره آن نیز افزایش مییابد.
وضعیت فنی و امکانات ملک، که شامل کیفیت ساخت، تجهیزات رفاهی نظیر سیستمهای گرمایش و سرمایش، وجود پارکینگ و آسانسور، و حتی نمای ظاهری ساختمان میشود، سومین عامل است که نقش مهمی در تعیین ارزش اجاری ملک ایفا میکند.
چهارم، وضعیت کلی بازار مسکن، که متأثر از عواملی چون میزان عرضه و تقاضا است. در سال ۱۴۰۴، کاهش محسوس ساختوساز در کنار افزایش تقاضا برای اجاره، فشار مضاعفی بر بازار وارد آورده و به افزایش اجارهبها دامن زده است.
و در آخر مهمتر از همه، نرخ تورم، که به عنوان یک عامل کلان اقتصادی، تأثیر بسزایی در تعیین اجارهبها دارد. تورم بالای سال ۱۴۰۴، با افزایش هزینههای زندگی، موجبات افزایش اجارهبها از سوی مالکان را فراهم آورده است.
یکی از دغدغههای همیشگی فعالان بازار اجاره مسکن در ایران، تغییرات و نوسانات قوانین حاکم بر این حوزه بوده است.
در سال ۱۴۰۴، با هدف مدیریت بهینه بازار، جلوگیری از افزایش بیرویه اجارهبها و تسهیل روابط میان مستأجران و مالکان، دولت و مجلس شورای اسلامی اقدام به تصویب برخی قوانین جدید نمودهاند.
در راستای تلاش برای ایجاد ثبات نسبی در بازار اجاره، دولت در سال ۱۴۰۴ رویکردی مبتنی بر ارائه فرمولهای مشخص برای تعیین میزان اجارهبها در مناطق مختلف کشور اتخاذ کرده است.
هدف اصلی از این اقدام، تعیین سقف مشخص برای افزایش سالانه اجارهبها و ممانعت از افزایشهای غیرمنطقی بوده است.
بر اساس این فرمول، حداکثر میزان افزایش اجارهبها نسبت به سال قبل، ۲۵ درصد تعیین شده است. این تدبیر به ویژه در مناطقی که با رشد فزاینده اجارهبها مواجه هستند، از اهمیت بسزایی برخوردار است.
یکی دیگر از تحولات مهم قانونی در سال ۱۴۰۴، تعیین ضوابط جدید برای مدت زمان قراردادهای اجاره است.
اگرچه تنظیم قراردادهای یکساله رویهای معمول بوده است، قانون جدید این امکان را فراهم آورده تا در برخی مناطق و با توافق طرفین، قراردادهای بلندمدتتری نیز منعقد گردد.
علاوه بر این، در این سال، قانونگذار تصمیم به وضع مقرراتی گرفته است که به موجب آن، مستأجران در زمان انعقاد قرارداد ملزم به پرداخت مبلغی به عنوان سپرده خواهند بود؛ اقدامی که میتواند به کاهش مشکلات مالی آتی کمک کند.
در جهت افزایش شفافیت در معاملات اجاره و مقابله با زمینههای احتمالی فساد، دولت از سال ۱۴۰۴ قانونی را به اجرا گذاشته است که بر اساس آن، ثبت تمامی قراردادهای اجاره در سامانه ملی املاک و مستغلات الزامی است.
راهاندازی این سامانه گامی مهم در راستای نظارت دقیقتر بر بازار اجاره و ایجاد بستری امن برای معاملات محسوب میشود.
یکی از نقاط قوت قوانین جدید مصوب در سال ۱۴۰۴، توجه ویژه به حمایت از حقوق مستأجران است.
این حمایتها در قالب محدودیتهایی بر میزان افزایش اجارهبها در قراردادهای تمدیدی و الزام مالکان به رعایت سقف تعیینشده برای افزایش اجاره، نمود پیدا میکند.
این رویکرد حمایتی میتواند در شرایط دشوار اقتصادی، به ویژه برای مستأجران، آثار مثبتی به همراه داشته باشد.
در سال ۱۴۰۴، بازار اجاره مسکن ایران متاثر از وضعیت اقتصادی، تورم، افزایش تقاضا و کاهش عرضه، دستخوش تغییراتی شده است که دولت با وضع قوانین جدیدی در تلاش برای کنترل افزایش بیرویه اجارهبها و حمایت از حقوق مستأجران بوده است.
با این حال، تعیین نهایی اجارهبها همچنان مستلزم در نظر گرفتن عواملی چون موقعیت، مساحت، امکانات ملک و شرایط کلی اقتصادی است و در این میان، بهرهمندی از مشاوره املاک تخصصی مانند املاک مثلث میتواند راهگشای مستأجران در مواجهه با چالشهای مختلف در این حوزه باشد.
0
نظر درباره این موضوع نوشته شده است
ارسال نظر