تصمیمگیری در بازار پویای مسکن، بهویژه برای مستأجران، اغلب با یک دوگانگی مهم گره خورده است: از یک سو، جذابیت پرداخت رهن کامل و کاهش چشمگیر هزینههای ماهانه وجود دارد؛ و از سوی دیگر، نیاز به انعطافپذیری در جابجایی و عدم تمایل به بلوکه کردن سرمایه، افراد را به سمت اجارهنشینی سوق میدهد.
این چالش تنها محدود به مستأجران نیست؛ مالکان نیز پس از دریافت مبلغ رهن، با پرسش حیاتی چگونگی مدیریت و سرمایهگذاری این مبلغ به منظور کسب حداکثر بازدهی روبرو هستند.
در این میان، یافتن رویکردی متوازن که هم نیازهای مالی و هم ملاحظات مربوط به انعطافپذیری را برای مستأجران پوشش دهد و در عین حال، فرصتهای سودآوری مناسبی را برای مالکان فراهم آورد، از اهمیت بسزایی برخوردار است.
به همین خاطر در این وبلاگ از املاک مثلث با پاسخ به این پرسش که اجاره بهتر است یا رهن کامل به بررسی دقیق عوامل مؤثر و ارائه راهکارهای عملی برای اتخاذ بهترین گزینه در بازار مسکن میپردازیم.
رهن کامل به نوعی از قرارداد اجاره اطلاق میشود که در آن مستأجر به جای پرداخت اجاره ماهانه، مبلغ قابل توجهی را به عنوان "ودیعه" یا "رهن" در ابتدای قرارداد به موجر میپردازد.
برای روشن شدن موضوع، تصور کنید به جای پرداخت ماهانه یک میلیون تومان اجاره و ودیعه ۵۰ میلیون تومانی، مبلغ ۱۵۰ میلیون تومان به عنوان رهن کامل پرداخت میکنید.
در این حالت، تا پایان مدت اجاره، دیگر نیازی به پرداخت هیچگونه اجاره ماهانهای نخواهید داشت و پس از اتمام قرارداد، مبلغ رهن به طور کامل به شما بازگردانده میشود.
به عبارت دیگر، در رهن کامل، مستأجر تنها یک بار پرداخت انجام میدهد و در طول مدت سکونت، از پرداختهای ماهیانه معاف خواهد بود.
تفاوت اساسی بین رهن و اجاره در نحوه پرداخت و ماهیت مبالغ پرداختی است.
همانطور که در مثال پیشین اشاره شد، در قرارداد رهن، مستأجر مبلغی بزرگتر را به عنوان ودیعه در اختیار مالک قرار میدهد و در پایان قرارداد، عین همین مبلغ را دریافت میکند.
در واقع، مالک در طول مدت قرارداد از ارزش زمانی این پول بهرهمند میشود. در مقابل، در قرارداد اجاره، مستأجر مبلغ کمتری را به عنوان "پول پیش" پرداخت میکند که این مبلغ نیز در پایان قرارداد مسترد میگردد.
با این حال، مستأجر موظف است به صورت ماهیانه مبلغی را تحت عنوان "اجارهبها" به مالک پرداخت کند که این پرداختها غیرقابل بازگشت هستند.
به این ترتیب، مالک در قرارداد اجاره، ضمن بهرهمندی از ارزش زمانی پول پیش، به طور مستمر و ماهیانه نیز درآمد کسب میکند، مشابه دریافت حقوق برای یک کارمند.
در بازار مسکن ایران، رابطهای معنادار بین مبلغ رهن (پول پیش) و اجاره ماهانه وجود دارد؛ به طور معمول، افزایش هر ۱۰۰ میلیون تومان در مبلغ رهن، کاهشی در حدود ۳ میلیون تومان در اجاره ماهانه را به همراه دارد و بالعکس.
این تعامل، امکان تنظیم بهینه هزینه مسکن را برای مستأجران و مالکان فراهم میکند.
اما سوال کلیدی برای مستأجران این است که کدام گزینه اقتصادیتر است: پرداخت رهن بیشتر یا اجاره بالاتر؟
پاسخ هوشمندانه به این پرسش، در گرو ارزیابی دقیق پتانسیل سودآوری مبلغ رهن است. اگر مستأجری بتواند از طریق سرمایهگذاری مبلغ رهن، بازدهی ماهانهای بیش از ۳ درصد کسب کند یا پیشبینی کند که نرخ تورم سالانه از ۳۶ درصد تجاوز خواهد کرد.
پرداخت اجاره بیشتر و رهن کمتر، انتخابی عقلانی به نظر میرسد. در چنین سناریویی، سود حاصل از سرمایهگذاری میتواند به مراتب بیشتر از صرفهجویی ناشی از افزایش رهن باشد و ارزش دارایی فرد را حفظ کند. برای مثال، بازاری با سوددهی ماهانه بالاتر از ۳ درصد، در طول یک سال، سود قابل توجهی را در مقایسه با کاهش اجاره به ارمغان میآورد.
در مقابل، هنگامی که رونق از بازارهای سرمایه رخت بربسته، نرخ تورم در سطحی پایین قرار دارد و سود سپردههای بانکی نیز ناچیز و ثابت است.
فرصتهای سودآور برای سرمایهگذاری مبلغ رهن محدود میشود. در این وضعیت، پرداخت رهن بیشتر و کاهش اجاره ماهانه، استراتژی مالی بهتری خواهد بود.
حتی در این شرایط، گزینه "رهن کامل" نیز قابل بررسی است؛ به این معنا که مستأجر با پرداخت کل مبلغ به عنوان رهن، از پرداخت اجاره ماهانه معاف میشود.
در نهایت برای پاسخ به سوال اینکه رهن بهتر است یا اجاره! و در بین انتخاب بین رهن بیشتر و اجاره بالاتر، تصمیمی استراتژیک است که باید با در نظر گرفتن دقیق فرصتهای سرمایهگذاری و شرایط اقتصادی اتخاذ شود.
اگر امکان کسب سود مناسب از سرمایهگذاری وجود دارد، پرداخت اجاره بیشتر و رهن کمتر توصیه میشود.
در غیر این صورت، افزایش مبلغ رهن و کاهش اجاره ماهانه میتواند به کاهش هزینههای کلی مسکن در بلندمدت منجر شود.
با توجه به بررسی های ارائه شده، در شرایط تورمی حاکم بر اقتصاد کشور، رویکرد پرداخت اجاره بیشتر و کاهش مبلغ رهن، تصمیمی اقتصادیتر برای مستأجران به شمار میرود.
این استراتژی، با وجود مغایرت ظاهری با عرف رایج بازار مسکن که تمایل به رهن بیشتر و اجاره کمتر دارد، از این واقعیت نشأت میگیرد که فرصتهای سرمایهگذاری سودآور، به ویژه در خارج از بازار سنتی خرید و فروش ملک، میتوانند بازدهی به مراتب بالاتری را نصیب افراد کنند و ارزش دارایی آنها را در برابر تورم حفظ نمایند.
برخلاف تصور رایج، صرفاً خرید یک ملک لزوماً به معنای سرمایهگذاری بهینه نیست.
بازدهی واقعی در حوزه مسکن، اغلب از طریق شناسایی و بهرهبرداری از فرصتهای سرمایهگذاری هوشمندانه نظیر پیشخرید و مشارکت در پروژههای در حال ساخت، با در نظر گرفتن سرمایه اولیه، توان پرداخت اقساط و انتظارات فردی حاصل میشود.
این نوع سرمایهگذاریها، در یک بازه بلندمدت، پتانسیل تبدیل یک ملک به چندین واحد یا کسب سود به مراتب بالاتر از افزایش صرف ناشی از تورم قیمت ملک یا دریافت اجاره و رهن سنتی را دارا میباشند.
برای کسب اطلاعات بیشتر و دریافت مشاورههای تخصصی در زمینه فرصتهای سرمایهگذاری در بازار مسکن، میتوانید با کارشناسان املاک مثلث حاصل نمایید.
0
نظر درباره این موضوع نوشته شده است
ارسال نظر